ویژگی های ایثارگر

در متون دینی، اخلاقی و عرفانی ما، نقشی که ایثارگر ایفاء می کنند نقشی خالصانه، متواضعانه و به طور کلی متفاوت از سایر نقش هاست. اولین شرط ایفای این نقش مهم شناخت ویژگی هایی است که ایثارگر داراست :

1- بخشش بی عوض:

ایثارگر کسی است که در قبال ایثاری که می کند پاداش و عوض نمی خواهد و ایثاری که فاقد این وی‍ژگی باشد، ایثار نیست.  

2- ایثار برای ولایت:

گوهر گرانقدری که با «ایثار» حفظ و حراست می شود «ولایت» است. درباره «ایثار برای ولایت» از امام باقر(ع) است که امیرالمومنین(ع) فرموده اند: شیعه ی ما آنهایند که در دوستی ما به یکدیگر، بخشش کنند....».

3- مورد اعتماد و خنده رو بودن:

در احادیث آمده است که ایثارگر کسی است که دیگران به او اطمینان کنند و او نیز خنده رویی خویش را به غیر، ایثار نماید.

4- ایثار برای آسودگی دیگران:

ایثارگر کسی است که دیگران را برخود ترجیح دادن و آسودگی ایشان را فراهم سازد.

5- ایثار شایستگی:

ایثارگر آن است که چنان چه دیگری را شایسته تر از خویش ببیند، او را برخود مقدم بدارد.

6- بی تفاوتی در برابر غم و شادی دنیا:

ویژگی برتر ایثارگر در این است که «آگاهانه» از جان و مال و نفس خویش می گذرد و «عاشقانه» برسختی ها و گرفتاری هایی که به تبع این ایثار، دامنگیرش شود، شکیبایی می ورزد. چنان چه در این راه، مورد تمجید و تحسین قرارگیرد و همگان، روی خوش به وی نشان دهند، مغرور و مسرور نمی گردد. چرا که در نگاه عرفانی او، دنیا فانی است و خوبی ها و بدی هایش نیز چنین اند.